Chantaxista de emocións, intelixente, curioso e moi agarimoso. Así é Fado. Ladrón de corazóns e torpe cazador incapaz de matar unha mosca; un incansábel loitador que cada día tenta controlar con máis ou menos éxito o seu primixenio instinto animal.
Cun ollar ás veces desconfiado e outras curioso, non pode evitar achegarse a entender un mundo no sempre parece que todo é novo para el.
Pero o seu cerebro, ao igual co noso, precisa de cando en vez dun novo reseteo coma se dunha computadora se tratase. Nos seus descansos a miúdo soña e; en ocasións, tamén é sobresaltado por algún pesadelo.
Coma bon entendedor da vida, sabe que moitos deses pesadelos veñen provocados polas cousas que os seus súbditos ven nesa caixa tola que bota ruído e imaxes incoherentes... así que chega a hora de apagar o aparello e cegar o bruído para seguir a descansar en paz e tranquilidade.
Así é el, gústeche ou non, e non ten porqué cambiar; tampouco me gustaría que o fixese pois gústame tal e coma é; cos seus defectos mailas súas virtudes. Non sei se o meu amo e señor sinte o mesmo por min, pero coma bo súbdito e servo que son, iso para min é algo totalmente irrelevante, o meu amor por el non vai cambiar.